Bu Blogda Ara

7 Aralık 2012 Cuma

Şükredemiyorum ANNE..


  Bugün garip bir gün.Mahzun, huzurlu, elemli...Annemde kötü huylu kist olduğunu öğrendik.
Cemalnur Sargut'u belki bilirsiniz; tasavvuf hocası. Onu dinleyerek şükretmenin ne kadar kıymetli olduğunu öğrendim. Hastalıkta dahi şükrediyor ve bunun hikmetlerini anlatıyor.
Dün arkadaşım hasta olduğunu söyledi ve ekledi hasta olmadan sağlığın kıymetini anlayamıyoruz dedi. "Şükret!" dedim, sağlıklı günlerin için şükret ve hastalandığın için şükret dedim. Çünkü hasta olmasaydı sağlığın kıymetini bilemeyecekti ve belki de bunun için şükretme gibi bir imkanı olmayacaktı. İşte dedim huzur böyle bulunur! 
  Bugün annemden malum durumu öğrendim, üzüldüm desem yalan olur.Korkmadım, rahatsız olmadım.İçimde bir rahatlık var ama dün arkadaşıma söylediklerimi yapamıyorum, "şükredemiyorum"
İyi yönden bakmaya çalışıyorum, bakamıyorum.

  Eve babamla döndüm.Çok üzgündü, " Allah yardımcımız olsun." diye sayıklıyordu.Babamın o halinden etkilendim.Başka zaman üzüldüğünde kafasına çok takar, uzaklara dalar ama hiç dile getirmezdi.Düşüncelere dalmasından anlardık bir sıkıntısı olduğunu sadece. İlk defa böyle dillendirince boğazım düğümlendi, konuşamadım, gözlerim doldu.Evin kapısını kardeşim açtı,  adımımı atarken annemin içimize ne kadar işlediğini fark ettim.Bir an annem olmasa ne yaparız dedim düşünemedim düşünmek istemedim.Küçüklüğümden beri ne zaman annemin, babamın olmadığını düşünsem hıçkırıklar arasında boğulurdum.Biliyorum yanımdalardı , benimle idiler ama düşüncesi  yetiyordu yüreğimi yakmaya.Bu sefer ağlamaya cidden gücüm yoktu, yapamazdım.Annemin karşısına gözü yaşlı çıkamazdım, güçlü olmalıydım

  Biraz oda da oyalanıp öyle gittim yanına.Soğukkanlı görünüyor ama korku var içinde, üzülüyor.Test sonucunu bekliyoruz, onunla kesinleşecek her şey.Derdi veren Allah dermanını da verir, hastalığı veren Allah şifasını da verir diyorum, güçlü olmaya çalışıyorum.Rabbim hayırlı acil şifalar verir inşallah biricik varlığım;  ANNEME..

2 Aralık 2012 Pazar

Kalbime Bir Derman Var Mıdır?

Üzgünüm, kırgınım, yorgunum..


Her şeyi, herkesi seven biriydim 5 ay öncesine kadar. Yetmiyor! Bir yerden sonra kalbimden taşıyor artık sevgim.Birine ait olsun istiyorum.Sadece o olsun kalbimde, sadece onunla paylaşayım sevgimi, hayatımı, düşüncelerimi, zamanımı.Ama olmuyor.Kimle konuşsam bir süre sonra güvensizlik duyuyorum, uzaklaşıyorum.Yapamıyorum.
Ya giderse korkusu büyüyor içimde, ya sevmezse, ya doğru kişi değilse..iyi bir sevgi vereceğime eminim ama çok sahipleniyorum bundan dolayı kıskanıyorum.Daha ortada bir şey yokken kıskançlık başlıyor.Bunu hissettirmiyorum, içten içe yaşıyorum.Üzülüyorum, geri çekiliyorum ve zamanla kaybediyorum.

ouuf yazamıyorum ,dökemiyorum içimdekileri.Yazıp biraz rahatlayım dedim ama olmuyor.Bir çare buul Ey dost!

28 Ekim 2012 Pazar

Nedir bu hal?

'İlk kez bir şey yapmak' hep korkutmuştur beni.Başaramama, yenilgi duygusu hep cesaretimi kırmıştır.Hiçbir zaman kendime güvenim olmadı, olamadı.

Bugün ilk defa kimseye danışmadan hareket ettim.Kalbimi ve mantığımı da dinlemedim.Sadece yaptım.İçimde korku ve huzursuzluğu aynı anda yaşadım.Sanki orada değildim, boşluktaydım.Duymuyor, konuşamıyordum.

Hayat devam ediyor, sen duruyorsun; senin zamanın duruyor, hareket edemiyorsun.Nereye baktığını, kimi dinlediğini algılayamıyorsun.Ne olacağını bilemiyorsun.


28.09.2012
Bugünlerde kalbim buruk, kalbim kırık ama hep mutlu.Şükürler olsun Allah'ıma acıları kolay atlatıyorum, yer vermiyorum hayatımda.Ve bugünlerde sık sık öğüt veriyorum "Gidenin arkasından ağlanmaz." diye.Bakkala giden ablası için ağlayan çocuğa, Abisi Kıbrıs'a giden kuzenime.
Senin anlayacağın günce'm olay, konu, kişi farketmiyor içinde 'gitme' eylemi bulunduktan sonra.

Hayat her şekilde devam ediyor sen gülsen de ağlasan da.İyi değerlendirmek gerekiyor.Bütün mesele bu !
Sadece gül, mutlu ol; yoksa ilerlemez yelkovan!

17.09.2012

Değerli Günce'm


 Alışamadım hala varlığına farkında mısın?Unutuyorum seninle konuşmayı.İhtiyacım olmadığından mı; hayır.Günler geçiyor Hayal büyüyor, anlatılacaklar artıyor.Öyle bir hal aldım ki düşüncelerimi aktaramıyorum, söyleyemiyorum, itiraf edemiyorum.Hepsi bende gizli kalıyor.İstemiyorum bunu, sana anlatabilmek istiyorum.Her daim dinle bu nedenle beni..

Bugün Makro açıklandı.35 almışım :D üzülmedim.güldüm.Biliyorum çok çalıştım, çok korktum ve bu sonuç geldi.Aferin bana !  eeh bugün tekrar yaptım bakalım devamı gelir mi bilemiyorum.Derslere daha sıkı çalışmak, iktisatı öğrenmek ve artık bir şeyleri başarmak istiyorum.Belki yazın babamın arkadaşının şirketinde çalışmaya da  yüzüm olur.Her neyse geçelim bu konuları.

Az önce Secret Garden ‘ ı bitirdim.Baaayıldım ! Çok güzel bir dizi.5 ve 6. bölümlerde dizinin aşığı oldum, 17. bölümde inanılmaz derecede ağladım J ve bugün o muhteşem dizi bitti, çok üzgünüm.

Duygu yüklü yazmaya çalışıyorum fakat olmuyor.Sıradan cümleleri sıralayıp duruyorum sana.Sinir oldum.Eski yazılarımı okuyorum; harikalar.Şimdi tek kelimesini yazamıyorum.Sanırım yüreğime yeni bir sevgi gerek sevgi ! O olmayınca ne güzellikleri görür insan ne işitir ne de telaffuz edebilir.Öyle görünüyor ki Güncem ben sevmeden yazamayacağım.Seninle böyle çocukça konuşacağım.İşte gözlerim acımaya başladı gidiyorum ben.İyi geceler güncem.Öptüm.

30.11.2011

Yeni Bir Başlangıç


   Geldik ve gidiyoruz Hayal Hanım..Her şey bir korkuyla başlamıyor mu zaten?Biraz endişe, biraz korku ve bir tutam da stres..
   Yepyeni bir hayattayım artık.Her şeyi geride bıraktım.Acılarım, sevinçlerim, kayıplarım, kazandıklarım kimse tarafından bilinmiyor.Şimdi istediğim gibi bir çizgi çizmek benim elimde.O yok, o hiçbir şekilde yok.Bitti ve gitti.Hataların da yok Hayal!En güzeli de bu zaten :)
   Büyüdün sen Hayal.Hayallerin de büyüdü.Hayat büyüdü.Sorumluluklar büyüdü.Hayaaal Hayal!Üniversiteli oldun, hayata atıldın, özgürlük senin ellerinde. :)
   2 günde çok şaşırtıcı oldum.Hiç beklemiyordum böylesini.Korktuğum gibi değilmiş.Her şey çok güzel ve çok basitmiş.2 günde o kadar çok kişiyle tanıştım ki isimlerini dahi hatırlamıyorum :) İnşallah pis çekingenlik sürekli uğramaz bana ! Neymiş ya çekinmek ne iğrençmiş.
  Demet Hoca haklı çıktı.Arkadaşlarım olunca okuldan dönmek istemiyorum artık.Sevdim sevdim sevdim :) Üff bide finaller olmasa ./

21.09.2010